از بین تمام فضای مجازی که تا حالا بودم وبلاگ یه دنیای دیگه است، حتی تمام این مدت که نمی نوشتم هر روزی نبود یه بار این صفحه رو باز نکرده باشم.
معلوم نیست توش چی ریختن اینجور آدم می گیره:)

البته یه مسئله تو بیان من رو همیشه اذیت می کنه رفتن دوستای قدیمی بوده، از یه جایی به بعد سرد شدن این فضا رو کاملا حس کردم.
بعضی وقت ها با خودم میگم کاش این دوستی های مجازی واقعی ترش می کردم ولی خب البته که شرایطش نبود و هر کس از یه جای ایران هست.

کاش یکی یه هول بده اینجا دوباره بیفته رو دور:)

دلم می خواد بعد این چند خط برم اون چالش های سوال جوابی که در مورد خودم بود بخونم ببینم تغییری داشتم؟