علی(ع) از زبان علی(ع)

کتاب علی(ع) از زبان علی(ع) - محمد محمدیان

این کتاب روایت زندگی امیرالمومنین علی(ع) از کودکی تا لحظه شهادت از زبان  خود ایشان هست, دنبال کتابی بودم که زندگی امیرالمومنین(ع) جامع و پیوسته بیان کنه چون کتاب های دیگه اکثرا بخش خاصی از زندگی ایشون بررسی می کنند ولی به اینکه کتاب از زبان خود ایشون روایت شده دقت نکرده بودم و وقتی رسید دستم و متوجه شدم کلی هم خوشحال شدم:)

اما خود کتاب شاید تنها ایرادش تکرار مطالب بود, بعضی جملات عینا در چندجا تکرار شده بودن(شاید علتش اختلاف در زمان بیان جمله بود که در دین و تاریخ عادیه و نویسنده هم تمام تلاشش کرده بود دخل و تصرفی نداشته باشد)

وقتی اتفاقات به صورت اول شخص و از نگاه امیرالمومنین(ع) خواندم خیلی بهتر متوجه جایگاه و رفتار ایشون شدم!

محکم با صلابت, سنجیده و فکر شده, و خیرخواهانه اما پر از غم وقتی طرف مقابل متوجه حکمت جمله نمیشه و اون رو یه کلام سطحی بدونه, وقتی از قبل نتیجه عمل بهت هشدار داده میشه اما توجه نمی کنی...

غم انگیز ترین قسمت به جز شهادت امیرالمومنین(ع) هنگام شروع غارت گری های معاویه و بی لشگر بودن امیرالمومنین(ع) بود, وقتی چندهزار نفر پای منبر حکمت نشستن ولی یکی از جاش بلند نمیشه و کاری نمی کنه...

خیلی تحت الفظی بگم, چیزی که من متوجه شدم علتش این بود که جماعت کوفه تعداد زیادی از بزرگان و ریش سفیدانشون در جنگ صفین از دست داده بودن و به افرادی هم که باقی مانده بودن توجه نمی کردن و خودشون  را بزرگ میدونستن ...

یک جمعیت انبوه اما متفرق...

بخشی از نامه 47 نهج البلاغه(وصیت امیرالمونین علی(ع) پس از ضربت ابن ملجم ملعون):

[…] شما و تمام فرزندان و خاندانم، و کسانی که این وصیت و آنها می رسد، به ترس از خدا، و نظم در امور زندگی، و ایجاد صلح و آشتی در میانتان سفارش می کنم[…]