یه سئوال, دوست دارم نظرتون بدونم!

 

اینکه کسی مثلا از بیکاری معتاد میشه مقصر خودشه یا حکومت و دولت؟!

یا اینکه چون کار نداره میفته دنبال وقت تلف کردن یا ولگردی و دختر بازی...

حالا دزدی منظورم نیست, چون اون فرد شاید واقعا چاره ای نداشته برای ادامه زندگی ولی اعتیاد و امثالهم چی؟ این راه رفته چون چاره نداشته یا به اختیار خودش بوده؟

 

هدفم اون خلاف های بعدشه, وگرنه بیکاری که مشخصه مقصرش کیه!!!

 

 

البته یه سخنرانی دیدم از شهید بهشتی, ایشون میگفت آزادی فقط تو انتخاب اول هست! انتخاب اول که کردی گزینه های بعدی محدود میشن به انتخاب اول!

 

یعنی اگه جوانی به سن من بیکار بود, راه پیش روش اعتیاد و هرزگی و دور و دور تو خیابان و نادیده گرفتن خانواده و .... هستش؟!